H ιστορία και ο συμβολισμός του τόσο ιδιαίτερου αυτού ενδυματολογικού κομματιού το οποίο έχει την ιδιότητα να ολοκληρώνει και να αναδεικνύει συνολικά την εικόνα της νύφης, είτε είναι μακρύ, λιτό ή πλούσια διακοσμημένο, είτε καλύπτει είτε όχι το πρόσωπο της, τη μέρα του γάμου της, αν φυσικά επιλέξει να φορέσει ένα, έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον. Μέσα στους
αιώνες, ανάλογα με τον τόπο, τα ήθη, τα έθιμα, τη θρησκεία, αλλά και το είδος του, το πέπλο απέκτησε διάφορους και ταυτόχρονα διαφορετικούς συμβολισμούς. Η προέλευση του νυφικού πέπλου είναι ακόμα και στις μέρες μας ασαφής. Κάποιο θεωρούν ότι αποτελεί απομεινάρι της εποχής που οι επίδοξοι γαμπροί έριχναν απλά μια κουβέρτα πάνω από τη γυναίκα που τους άρεσε και έτσι την έκλεβαν.
Στην αρχαιότητα συμβόλιζε την αγνότητα, τα νιάτα, τη σύνεση και τη μετριοφροσύνη. Μεταγενέστερα, την υποταγή και την προστασία από το κακό μάτι ή τα κακά πνεύματα. Χρησιμοποιήθηκε επίσης, όταν οι γάμοι ήταν αποτέλεσμα προξενιού ( και χρησιμοποιείται ακόμα στις Αραβικές χώρες) προς αποτροπή του γαμπρού σε φυγή, στην περίπτωση που η νύφη δεν ανταποκρίνονταν στις προσδοκίες του, με σκοπό να μην αναβληθεί για το λόγο αυτό ο γάμος. Έτσι, οι νύφες, χάριν του πέπλου, πήγαιναν στους άνδρες τους με άκρα μυστικότητα. Τα βαριά πέπλα που κάλυπταν τα πρόσωπα τους, κρατούσαν τους μέλλοντες συζύγους στο απόλυτο σκοτάδι. Η ομορφιά της νύφης, αν φυσικά υπήρχε, αποκαλυπτόταν αφού είχε τελεσθεί το μυστήριο. Αν τώρα η νύφη δεν ήταν όμορφη, τότε απλά ήταν πολύ αργά για τον γαμπρό να αντιδράσει, αφού, ως γνωστόν, «μετά την απομάκρυνση από το ταμείο, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται».
Το πέπλο επίσης, τα παλαιότερα χρόνια, προστάτευε τη νύφη, πέρα από το κακό μάτι, και από τους ζηλιάρηδες θαυμαστές.
Στην Αρχαία Ρώμη τώρα, οι νύφες πλησίαζαν τους αρραβωνιαστικούς τους με πέπλο σε αποχρώσεις του εκθαμβωτικού κίτρινου και του κόκκινου χρώματος που τις κάλυπτε από το πρόσωπο έως τα πόδια. Υπήρχε τόσο πολύ ύφασμα που ο γαμπρός δεν ήξερε αν κάπου εκεί μέσα υπήρχε όντως μια γυναίκα. Όχι, στη συγκεκριμένη περίπτωση, οι νύφες δεν προσπαθούσαν να κάνουν τις σεμνές. Στην πραγματικότητα, τη στιγμή του γάμου τους, βίωναν τη ζωή και το θάνατο μαζί, αφού το ίδιο εκείνο νυφιάτικο πέπλο τους θα γίνονταν αργότερα, όποτε ήταν γραφτό, το σάβανο τους. Μακάβριο σίγουρα και να το σκεφτεί κανείς !
Το πέπλο μπορεί να χαρακτηριστεί σαν το πιο ρετρό κομμάτι της γυναικείας ένδυσης, αφού μας μεταφέρει πίσω στα ένδοξα χρόνια του Βυζαντίου. Τότε οι αυτοκράτειρες σαν την Θεοδώρα, αλλά και οι
γυναίκες της αριστοκρατικής τάξης συνήθιζαν να φορούν αέρινα πέπλα ραμμένα από αραχνοΰφαντα υλικά, όπως το μετάξι και η μουσελίνα, τα οποία και τα στερέωναν πάνω σε κορώνες και κουάφ αφήνοντας τα να ανεμίζουν πίσω από την πλάτη τους ή επέλεγαν να τα τυλίξουν γύρω από το λαιμό τους.
Κατά τη διάρκεια τώρα της Μεσαιωνικής περιόδου και κάτω από την επιρροή της καθολικής εκκλησίας, το πέπλο της νύφης γίνεται λευκό, σύμβολο της αγνότητας της. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε ένα ποίημα του 15ου αιώνα αναφέρεται η σημασία του χρώματος του πέπλου, αφού το κάθε χρώμα δήλωνε και κάτι διαφορετικό : το μπλε συμβόλιζε την αληθινή αγάπη, το κίτρινο σήμαινε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά μεταξύ των μελλονύμφων, το ροζ αποτελούσε σύμβολο σεμνότητας, το πράσινο συμβόλιζε την απροθυμία της νύφης, το κόκκινο ότι η νύφη προτιμούσε το θάνατο και το μαύρο ότι επιθυμούσε να γυρίσει το χρόνο πίσω. Όσο για το λευκό, αν η νύφη το επέλεγε, αυτό σήμαινε ότι ήταν απολύτως ικανοποιημένη με την επιλογή του συντρόφου της.
Το νυφικό λευκού χρώματος τώρα, πρωτοεμφανίστηκε κατά τη διάρκεια του 16ου αιώνα, όταν το φόρεσε και το καθιέρωσε η Άννα της Βρετάνης, ενώ τότε το πέπλο συνήθιζαν να το φορούν οι νύφες για να διώχνουν το κακό μάτι και τη γρουσουζιά όσων τις έβλεπαν και τις ζήλευαν.
Όσο για το λευκό πέπλο, αυτό, γίνεται παράδοση, μόλις στα τέλη του 17ου αιώνα. Όσο ο Ναπολέων ήταν στο θρόνο, το 1804, παρατηρείται μια επανάσταση στη μόδα. Τα νυφικά με αυτοκρατορικό στυλ κάνουν την εμφάνιση τους και κατά τη διάρκεια των αιώνων, η μόδα του λευκού νυφικού, αλλά και του πέπλου εξαπλώνεται φτάνοντας το 19ο αιώνα να καθιερώνεται και να γίνεται πλέον παράδοση.
Αξίζει δε, για την ιστορία, να σημειώσουμε ότι η κόρη της Μάρθα Ουάσινγκτον θεωρείται ότι ήταν η πρώτη νύφη που φόρεσε πέπλο από λευκή δαντέλα που κάλυπτε το πρόσωπο της. Και αυτό το αποφάσισε, γιατί ο αρραβωνιαστικός της, της είχε κάνει κομπλιμέντο για την ομορφιά της, ενώ αυτή στεκόταν πίσω από μία λευκή δαντελένια κουρτίνα. Το ίδιο κάνουν ακόμα και σήμερα πολλές νύφες στην Ιαπωνία οι οποίες στολίζουν τα κεφάλια τους με το παραδοσιακό kόtsuno-kakushi, ένα λευκό κάλυμμα το οποίο υποθετικά κρύβει τη ζήλεια. Μετά από όλα αυτά, τώρα πια ξέρετε. Μακρύ ή κοντό, λιτό ή περίτεχνο, από δαντέλα ή κεντημένο με πολύτιμους λίθους ή κρυστάλλους Swarovski, το πέπλο είναι ικανό να προσθέσει μια ρομαντική νότα και ταυτόχρονα ένα μυστήριο στην εμφάνιση της νύφης και ακόμα και αν δεν την προστατέψει από τα δαιμόνια και το «κακό μάτι», όπως θέλει η παράδοση, σίγουρα θα την κάνει γοητευτική και ακαταμάχητη μετατρέποντας την κυριολεκτικά σε πριγκίπισσα, όμοια με αυτές των παιδικών μας παραμυθιών. Αν ετοιμάζεστε λοιπόν να παντρευτείτε, απλά τολμήστε το και για ένα ολόκληρο βράδυ δανειστείτε κάτι από τη λάμψη τους.
